فرهنگ جوامع محلی ایران با خطر مرگ رو به رو است!
تاریخ انتشار: ۷ فروردین ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۴۰۱۶۶۵
در سالهای اخیر شاهد اختلافات زیادی بین گردشگران و جامعه محلی بودهایم. اختلافاتی که اولین دلیل آن بیگانگی گردشگر با فرهنگ آن جامعه محلی است. امروز درباره اهمیت این مسأله صحبت کردیم.
به گزارش مشرق، «مسعود نبیدوست» فعال فرهنگی، روزنامهنگار و فعال حوزه روستا است که در سالهای اخیر دغدغه زیادی درباره روستا و لزوم حفظ فرهنگ محلی داشته است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
گردشگر منهای هر باوری که دارد، باید فرهنگ جامعه محلی را رعایت کند
مرگ فرهنگ جوامع محلی دغدغهای است که این روزها مصادف با اعیاد نوروز و سفرهای نوروزی ذهنم را به خودش درگیر کرده است. البته این مسأله به عنوان یک اتفاق جهانی مطرح است و هر جایی که ما وارد یک جامعه محلی میشویم، در کشورهای مختلف، با این مشکل روبرو هستیم. جامعهای که دارای یک فرهنگها، ارزشها، آداب و سنن مربوط به خودش است، یا حتی فارغ از جامعه محلی، وقتی وارد یک جامعه مذهبی میشوی؛ به این معنا که یک سری قواعد در آن جامعه وجود دارد که مختص به خود آن جامعه است و تو باید به آن فرهنگ احترام بگذاری، حتی اگر جامعه کوچکی باشد. در این فضاها اصول و اخلاق گردشگری این است که معیار باید معیار و فرهنگ جامعه محلی باشد. یعنی هر گردشگری که وارد فضای جامعه محلی میشود، منهای هر باور و عقیدهای که خود فرد دارد، باید فرهنگ جامعه محلی را رعایت کند و کوچکترین آسیبی به فرهنگ جامعه محلی نزند.
بدانیم که گردشگر مصلح اجتماعی نیست! / مبارزه سیاسیتان را به روستا نبرید
یکی از خطاهایی که در رفتار گردشگرها زیاد دیده میشود، در کشورهای مختلف هم حتماً نمونههای متعدد دارد، این است که گردشگر نقش و جایگاه خودش را فراموش کند و بخواهد بیشتر از جایگاه خودش رفتار کند. به چه معنا؟ یکی از بزرگترین اشتباهات در حوزه گردشگری این است که گردشگر به عنوان مصلح اجتماعی پا به مناطق محلی بگذارد و مبارزه مدنیاش را به جامعه محلی بکشاند. مثلاً برای یک پیروزی سیاسی، کنشی در جامعه محلی داشته باشد و آنها را دعوت به این کنش کند یا از آنها عکسالعمل بگیرد. یا اینکه گاهی وقتها گردشگر حس میکند باید اتفاقی در جامعه محلی رقم بخورد؛ مثلاً وقتی فکر میکند حقوق اجتماعی یک عده در جامعه محلی پایمال شده و او باید با کنش خودش این حقوق را به صاحبان حق برگرداند. به عنوان مثال فرض کنید در یک روستا سعی کند با گفتگو با زنان آنجا آنها را نسبت به حقوقشان آگاه کند یا با پوششاش به آنها راهنمایی بدهد که چه لباسی بپوشند. خطای اساسی در این مدل رفتاری، همان است که گردشگر خودش را مصلح اجتماعی دیده است. گردشگر اساساً مصلح اجتماعی نیست. چرا؟ چون گردشگر باید بداند که اولین گام در اصلاح اجتماعی، شناخت دقیق جامعه محلی و ماندگاری در جامعه محلی است. پس شأنیت گردشگری اساساً شأنیت دیگری است و به هیچ عنوان نباید نقش خودش را با دیگر نقشها قاطی کند.
گردشگر ایرانی از گردشگر خارجی به فرهنگ جوامع محلی کمتر احترام میگذارد
نکته بعدی؛ کسانی که تجربه گردشگری در کشورهای دیگر را دارند به ما میگوید که این گردشگرها در هر منطقهای که به لحاظ باور و عقیده با آنها اختلاف زیادی دارند، بسیار مطیعتر هستند نسبت به جامعه محلی آنجا. مثلاً اگر جمعی از مسلمانان ایرانی به روستایی در هندوستان بروند؛ حتماً مکرر سوالشان این است که ما اینجا چطوری رفتار کنیم که کسی ناراحت نشود؟ کلاه بگذاریم یا نگذاریم؟ قواعد و قوانین را مکرر میپرسند و سعی میکنند آنها را رعایت کنند. یکی از مهمترین دلایلش این است که آن فرهنگ را دارای شأنیتی میدانند که نباید از آن تخطی کرد؛ چون دوست دارند که با جامعه محلی آشنا شوند و نمیخواهند با رفتاری خلاف شأن آنها از سمت جامعه محلی بازخورد منفی ببینند و از آنجا رانده شوند. وقتی گردشگر خارجی به ایران میآید هم عموماً همین رفتار را دارد؛ یعنی سعی میکند معیارهای جامعه ما را بپذیرد و از آنها تخطی نکند. اما اینجا یک نکته بسیار متأسفکننده وجود دارد؛ آن هم این است که متأسفانه فرهنگ محلی و روستایی کشور ما در نظر گردشگر ایرانی دارای شأنیت تلقی نمیشود! متأسفانه هر گونه تخطی از معیارهای جامعه محلی در کشور ما توسط گردشگران داخلی خیلی عادیپنداری شده است. همین الآن هم اگر شما با گردشگرهای مختلفی برخورد داشته باشید و تجربه تورلیدرها را بررسی کنید، میبینید آسیب گردشگر خارجی از گردشگر داخلی بسیار کمتر است. چون گردشگر خارجی این فرهنگ را دارای شأنیت میداند، بیشتر معیارهای آن را رعایت میکند، اما گردشگر داخلی به دلایل گونان مقابل این فرهنگ محلی میایستد. در صورتی که بارها گفته شده؛ بهترین توصیه به گردشگر این است که «گردشگر جز رد پا نباید از خودش در جامعه محلی چیزی باقی بگذارد».
مرگ فرهنگ محلی، در مرحله اول یعنی مرگ اقتصاد آن جامعه محلی
نکته بعدی اینکه توجه به فرهنگ جامعه محلی پیش از آنکه فرهنگی و اجتماعی باشد، یک امر اقتصادی است. دلیلش هم واضح است؛ هر حرکتی و هر اقدامی که باعث شود فرهنگ جامعه محلی از بین برود، مهمترین دارایی آن جامعه را از بین برده است و جذابیتهای آن منطقه را برای گردشگر از بین برده است. وقتی خصوصیات جامعه محلی از بین رفت، دیگر جذابیتی برای گردشگر ندارد و لزومی ندارد که به آن منطقه سفر کند و پول خرج کند و به اقتصاد جامعه محلی کمک کند. ما وقتی از گردشگری در جامعه ایران صحبت میکنیم؛ درباره یک جغرافیای متنوع از فرهنگ و باور حرف میزنیم. چرا؟ چون ما در ایران تنوع اقوام، نژادها، باورها، نحلهها و دستههای مختلف را داریم که فرصت بی نهایت خوبی برای گردشگری محلی و روستایی فراهم میکند. اما وقتی گردشگر وارد فضای جامعه محلی میشود و رفتار خودش را با جامعه محلی منطبق نمیکند؛ یعنی به باورها، لهجهها، لباسها، فعالیتها و آئینهای افراد احترام نمیگذارد و آنها را رعایت نمیکند، در طولانی باعث میشود یکدستی زشتی در فضای جامعه محلی ایران ایجاد شود. اینگونه است که اساساً فرصت گردشگری در حوزه فرهنگ و باور از بین میرود. یکی از نکات جدی که همیشه در این حوزه باید به گردشگرها توصیه کرد این است که بهترین گردشگر، گردشگری است که کمترین اثر را از خودش باقی بگذارد. تا این حد که گفته میشود گردشگر حق ندارد حتی باورهایی که آنها را خطای مسلم میداند، نقد کند. چرا؟ چون گردشگر مصلح اجتماعی نیست. گردشگر، گردشگر است.
اقامتگاههای بومگردی در بحران پیش آمده مقصر هستند
ما در یک دورهای تصمیم گرفتیم بین دو تا سه هزار اقامتگاه بومگردی در جوامع محلی ایران برقرار کنیم و امروز از این نظر وسعت و تنوع زیادی داریم. منتها مشکل این است که این اقامتگاهها را بدون دو خط پیوست فرهنگی یا اجتماعی به وجود آوردهایم. بدون اینکه جامعه محلی، جامعه میهمان و تسهیلگرهای میانی آموزش دیده باشند روابطشان را چگونه با همدیگر تنظیم کنند. وقتی که ما این را آموزش ندهیم، مثل اتفاقی که الآن در کشور ما رخ داده، اقامتگاههای بومگردی از فرصت تبدیل به تهدید میشوند. وقتی اقامتگاههای بومگردی نتوانند رابطه جامعه محلی و جامعه میزبان را تنظیم کنند، اتفاقی که میافتد این است؛ مواجهه مناسبی بین این دو جامعه برقرار نمیشود و جامعه میهمان به صورت ناخواسته به فرهنگ جامعه محلی هجوم میآورد. اینگونه است که مهارتها، حکمتها و دانشهای جامعه محلی که انباشت تجربه تاریخی آنهاست، در هجوم فرهنگ جامعه میهمان به مرور از بین میرود و کمرنگ میشود. بدون آن پیوست فرهنگی، به جای اینکه فرهنگ جامعه محلی به جامعه میهمان منتقل شود، فرهنگ جامعه میهمان به جامعه محلی منتقل میشود. اینجاست که مرگ فرهنگ جوامع محلی توسط تورهای گردشگری رقم میخورد. دلیل اصلی هم این است که توازن مناسبی بین جامعه محلی و جامعه شهری برقرار نیست و تسهیلگرها نتوانستهاند شرایط را به نفع جامعه محلی تغییر دهند.
یادمان نرود؛ ما فقط گردشگر هستیم
در سالهای اخیر بارها و بارها شاهد نزاع بین جامعه محلی و جامعه میزبان بودهایم. علتش هم همانطور که گفته شد، تنظیم نشدن رابطه این دو جامعه است. ما به عنوان گردشگر و دلسوز فرهنگ مردم ایران باید در سفرهای نوروزی به فرهنگ جوامع محلی این کشور احترام بگذاریم. یادمان نرود که ما مصلح اجتماعی نیستیم، ما گردشگر هستیم.
منبع: مهرمنبع: مشرق
کلیدواژه: اعتراضات فرانسه قیمت اقامتگاه بومگردی هندوستان خودرو قیمت های روز در یک نگاه حوادث سلامت مصلح اجتماعی نیست فرهنگ جامعه محلی فرهنگ جوامع محلی جامعه محلی جامعه میهمان گردشگر خارجی جامعه محلی اقامتگاه ها فرهنگ محلی مرگ فرهنگ آن جامعه محلی ای
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mashreghnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «مشرق» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۴۰۱۶۶۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
هشدار احمدیان به کشورهایی که اجازه استقرار مراکز امنیت سایبری خود را به رژیم صهیونیستی دادهاند
به گزارش قدس آنلاین، علیاکبر احمدیان دبیر شورای عالی امنیت ملی امروز (چهارشنبه) پنجم اردیبهشت ماه در نشست امنیتی سنت پترزبورگ طی سخنانی ضمن قدردانی از دولت روسیه برای برگزاری این نشست، عملیات تروریستی مسکو را محکوم کرد.وی گفت: ما در حال گذار از نوعی حکمرانی پیچیده مبتنی بر اطلاعات هستیم که روز به روز در حال توسعه است و با تکیه بر فناوری اطلاعات، نه تنها دولتها بلکه نظام سلطه با شناختی که از افراد و جوامع پیدا کرده، به سمت کنترلهای روانکاوانهای گام بر میدارد که کمتر رنگ و بوی مداخله سنتی دارد. اما امکانی به مراتب بیش از گذشته برای اعمال سیاست و کنترل را در اختیار حاکمان و البته متأسفانه، دیگرانی قرار میدهد که میتوانند اطلاعات را در اختیار گیرند.احمدیان افزود: همین امر سبب شده، اکنون، اطلاعات نقش و اهمیتی به مراتب بیش از گذشته پیدا کند و یکی از مهمترین چالشهای امنیتی در عرصه بینالمللی، امنیت اطلاعات خصوصاً در فضای سایبری است که حل آن نیازمند همکاری و مشارکت جمعی کشورهاست.دبیر شورای عالی امنیت ملی ادامه داد: سایر همکاران من از امنیت اطلاعات به مفهوم رایج آن سخن گفتند که مورد موافقت ما نیز هستT اما من با یک «نظریه محوری» و متفاوت به این نشست آمدهام تا توجه شما را به دو تهدید بزرگ جلب کنم که از آن به «تهدید نرم» و «تهدید نیمه سخت» تعبیر میکنم.
آسیبها، چالشها و تهدیدات امنیت اطلاعاتاحمدیان یادآور شد: امنیت اطلاعات آنگونه که در نگاه سادهانگارانه تصور میشود صرفاً به معنای حفاظت از اطلاعات، دادهها و ارتباطات نیست، بلکه در نگاهی فراگیر ایجاد سپر دفاعی و امنیتی در برابر «بردهسازی مدرن» از انسانها و جوامع با حذف هویت انسانی و ملی آنان از طریق ترویج فردگرایی افراطی و ایجاد شکاف بین نسلی و گسستن پیوندهای اجتماعی است.وی آسیبها، چالشها و تهدیدات امنیت اطلاعات را شامل موارد زیر خواند: انحصار اینترنت به آمریکا، انحصار سیستمهای عامل رایانهها و تلفنهای هوشمند (مانند ویندوز و اندروید به آمریکا) و انحصار دیتاسنترهای جهانی و بزرگ و سکوها (مانند گوگل و NSA به آمریکا)دبیر شورای عالی امنیت ملی خاطرنشان کرد: در نتیجه این انحصارات تهدیدات زیر رخ داده است: سوءاستفاده از اطلاعات و توانمند شدن صاحبان اطلاعات به نفوذ تا عمق زندگی افراد، جوامع و کشورها؛ شکل دهی به خواستهها، زندگی و حتی آرزوهای افراد و جوامع بشری، مطابق با اهداف و امیال صاحبان مکنت و قدرت و نظام سلطه بینالمللی؛ ایجاد امکان برای برخی کشورهای خاص به منظور در اختیار گرفتن زیرساختهای حیاتی کشورها که بعنوان مثال زیرساخت اینترنت در انحصار آمریکاست و از این طریق زیرساختهای همه کشورها را در تصرف، کنترل و اختیار خود گرفته است. دخالت حکومتها فراتر از مرزهای سیاسی و حاکمیتی خود و حذف تدریجی حاکمیت ملی کشورها؛ ایجاد امکانی جدی برای تغییر در هویت انسانها و جوامع و شکل دهی به آن به دلخواه غرب و ایجاد فاصله بین افراد و جوامع با ریشههای خود و گسست و شکاف نسلی و پیوندهای اجتماعی، خانوادگی از طریق فردگرایی افراطی آن هم از نوع انحرافی و فروکاست انسانها به لذت جویی و کسب سود فردی.
اعمال نفوذ آمریکا در حوزه امنیت ملی کشورهاوی گفت: در نتیجه این موارد، توانایی کنترل بی سابقه و به شدت افراطی، روانکاوانه و مداخله در خصوصیترین لایههای زندگی افراد و جوامع و حتی کنترل ذهن و رفتار آنان با مقاصد تجاری و سیاسی به نوعی که آزادی، استقلال و قدرت انتخاب را از آنان سلب کرده و حاکمیت فردی و ملی را حذف و بردهداری مدرن را شکل میدهد.احمدیان با طرح این سؤال که کدام یک از شما با تغییر شگفت انگیز افکار و امیال نسل جوان خود حتی فرزندان خویش مواجه نشدهاید؟ افزود: سارق اصلی و عامل ناامنی همان کسی است که امین شمرده شده است، اوست که شبکه و اطلاعات را در دست دارد.وی ادامه داد: همان گونه که ملاحظه میشود از این منظر، امنیت فردی، اجتماعی و حاکمیت ملی کشورها به سرعت در معرض دو تهدید نیمه سخت به معنای تصرف سکوها، سیستمها و سازوکارهای جهانی و همچنین، در معرض تهدید نرم به معنای تصرف افکار و علائق و اقناع انسانها برابر امیال نظام سلطه جهانی است.دبیر شورای عالی امنیت ملی اضافه کرد: فقدان قوانین عادلانه بینالمللی در این حوزه موجب شده تا دولت آمریکا با در اختیار داشتن مدیریت جهانی اینترنت و توسعه سکوهای اینترنتی، فضای سایبر بینالمللی را قلمرو حاکمیتی خود بداند و بر حکمرانی کشورهای مختلف به ویژه در حوزه امنیت ملی آنها اعمال نفوذ کند.به گزارش فارس، احمدیان یادآور شد: جمهوری اسلامی ایران یکی از کشورهایی است که سالها قربانی حملات سایبری متعدد از طرف آمریکا و رژیم صهیونیستی بوده است.
هشدار به کشورهایی که اجازه استقرار مراکز امنیت سایبری خود را به رژیم اسرائیل دادهاندوی خطاب به حاضران با بیان اینکه شما ماجرای حمله خطرناک به سایت اتمی جمهوری اسلامی ایران با بدافزار استاکس نت را به خاطر دارید، گفت: با توجه به اینکه اکثر سامانههای سخت افزاری و نرم افزاری، به ویژه سیستم عاملهای رایانهها و گوشی تلفنهای هوشمند متعلق به شرکتهای آمریکایی است، این کشور از این ابزار سوءاستفاده میکند.احمدیان ادامه داد: متاسفانه در عملیاتهای خرابکارانه، جاسوسی و تروریستی از قبیل حمله به کنسولگری جمهوری اسلامی ایران در دمشق و یا ترور فلسطینیها از بسترهای مذکور استفاده شده است.دبیر شورای عالی امنیت ملی به برخی از کشورها که اجازه استقرار مراکز امنیت سایبری و یا خرید و نصب سخت افزارها و نرم افزارهای رژیم صهیونیستی را دادهاند، هشدار داد که رژیمی که با نسل کشی فلسطینیها و کودک کشی و زن کشی و جنایات متعدد علیه بشریت در غزه ماهیت خود را بر همگان آشکار ساخت صلاحیت ورود به این عرصه مهم را ندارد و افزود: کشورها باید مطمئن باشند که با گشودن مرزهای خود برای این رژیم، زیرساخت بزرگی برای تهدید امنیتی خود ایجاد کردهاند که جاسوسی از مردم و مقامهای کشورهایشان بخش بسیار کوچکی از این خطر است.به گفته احمدیان، مشکل بزرگتر در بقا و ثبات این کشورها خواهد بود.
پنج پیشنهاد احمدیان به نشست سنپترزبورگوی ادامه داد: در مقابل یکجانبه گرایی آمریکا و غرب، سازمانهای منطقهای همچون شانگهای و بریکس باید تلاش کنند تا در عرصه امنیت اطلاعات همکاریهای خود را گسترش داده و ابزارها، نهادها و ساختارهای جدید را خلق کنند تا در برابر این دو نوع تهدید بی دفاع نباشند.احمدیان افزود: جمهوری اسلامی یک بسته پیشنهادی مشخص شامل این موارد به این نشست ارائه میکند:۱- همکاریهای دوجانبه و چندجانبه بینالمللی با موضوع امنیت اطلاعات بر مبنای نظریه و رویکرد جمهوری اسلامی ایران به امنیت اطلاعات۲- چندجانبه کردن نهادها و ساختارهای بین المللی در حوزه امنیت اطلاعات و سایبر و خارج کردن آن از انحصار یک کشور و یک قطب۳- همکاری برای تدوین قوانین و مقررا ت مرتبط با امنیت اطلاعات و امنیت سایبری جهانی (دیپلماسی سایبری) در ابعاد مختلف و دفاع هماهنگ از آنها در مجامع بین المللی از قبیل ITU و مقابله با یکجانبه گرایی امریکا در فضای سایبر۴- تشکیل ائتلافهای ضد تحریمی و استفاده از سامانهها و سکوهای غیرآمریکایی تحریم ناپذیر برای تبادلات مالی و اقتصادی و اداری بین اعضا با یکدیگر۵- تقسیم کار بین کشورهای مستقل برای تولید سخت افزارها، نرم افزارها، دیتاسنترها و سکوهای مستقل.
آمادگی ایران برای همکاری در زمینه مقابله با تهدیدات تروریستیدبیر شورای عالی امنیت ملی در پایان گفت: ایران، امروز، برخوردار از ظرفیتهای غیرقابل انکار علمی و فناوری است که میتواند فرصت بسیار خوبی برای همکاری در سطح بینالمللی فراهم کند.وی افزود: جمهوری اسلامی ایران همچون گذشته آمادگی دارد در عرصه تامین صلح و امنیت پایدار بینالمللی خصوصاً در عرصه مقابله با تهدیدات تروریستی و افراط گرایی با دیگر کشورها در سطح جهان و منطقه همکاری کند.
منبع: خبرگزاری فارس